Łańcuch życia

Łańcuch życia to umowna nazwa sekwencji czynności, które należy wykonać przy zatrzymaniu krążenia. Przy prawidłowym wykonaniu tych czynności zgodnie z kolejnością szanse na przeżycie osoby poszkodowanej są największe.

Pierwsze ogniwo to wczesne rozpoznanie i szybkie wzywanie pomocy.

Nagłe zatrzymanie krążenia poprzedza szereg objawów świadczących o pogorszeniu stanu zdrowa poszkodowanego. Bardzo często pojawiają się bóle w klatce piersiowej, złe samopoczucie, osoba robi się blada oraz ma problemy z oddychaniem. Nie można tych objawów lekceważyć! Jeżeli osoba w Twoim otoczeniu lub jeżeli u siebie zauważysz te objawy – natychmiast wezwij pomoc dzwoniąc na numer 999 lub 112. Po połączeniu dyspozytor Pogotowia Ratunkowego przyjmie zgłoszenie oraz w razie potrzeby poinstruuje przez telefon w jaki sposób udzielić pomocy osobie poszkodowanej.

Drugie ogniwo to szybkie rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo oddechowej.

Resuscytacje prowadzimy do momentu przybycia zespołu Pogotowia Ratunkowego. Czynności, które zastępują prace serca zapobiegają niedotlenieniu mózgu.

Trzecie ogniwo to wczesna defibrylacja.

Jest to jedyna interwencja, która może przerwać śmiertelnie groźne zaburzenia rytmu - migotanie komór. Do jej wykonania posłużyć może automatyczny defibrylator zewnętrzny (AED), który po uruchomieniu sam pokieruje Cię przez resuscytację. Takie urządzenia coraz częściej pojawiają się w miejscach publicznych takich jak lotniska, dworce, hipermarkety

Czwarte ogniwo, to wczesna opieka poresuscytacyjna - czyli to co nastąpi, kiedy defibrylacja się uda.

Pamiętaj, że Twoje czynności to dopiero początek powrotu do zdrowia, nie zniechęcaj się tym, że poszkodowany nie wstanie i nie padnie Ci w objęcia ;-) im wcześniej trafi do szpitala tym większe szanse przeżycia. W większości przypadków od momentu wezwania pomocy do przybycia służb ratowniczych upływa co najmniej 8 min. Szanse przeżycia poszkodowanego są uzależnione od wdrożenia w tym czasie przez świadków zdarzenia pierwszych trzech ogniw łańcucha przeżycia.

Osoby, u których wystąpiło nagłe zatrzymanie krążenia wymagają natychmiastowej RKO (resuscytacja krążeniowo oddechowa). Zapewnia ona niewielki, ale decydujący o przeżyciu przepływ krwi przez serce i mózg. Uciskanie klatki piersiowej jest szczególnie ważne, gdy defibrylacji nie można przeprowadzić w czasie krótszym niż 4-5 min. od utraty przytomności.

Defibrylacja jest kluczowym ogniwem w łańcuchu przeżycia i jedną z niewielu interwencji, co do których udowodniono, iż poprawiają wyniki leczenia NZK w rytmach do defibrylacji. Defibrylacja polega na przejściu przez mięsień sercowy impulsu energii elektrycznej wystarczającym by zatrzymać chaotyczną pracę serca, która występuje w migotaniu komór.